Bir çoğumuzun hayatımdaki
en soğuk gece diye tanımlayabileceği derecede soğuk bir gecenin ardından yavaş
yavaş yeni güne uyanmaya çalışıyoruz. Neyse ki kimsenin hasta olmadığı gecenin
sabahında sağda solda ısınmak için zıplayan insanlar, arabaların klimalarından
medet umanlar ve kat kat örtünerek çadırına pusanlar havanın aydınlanmaya
başlamasıyla kırılan soğuğun da gücüyle adapte olmaya başlıyorlar.
Diğer takımlarından güne
başlamaları ve havanın da giderek aydınlanmasıyla etraf biraz daha
hareketleniyor. Kamp alanını toplar ve yeni gün için hazırlık yaparken bir
yandan da üst kabuk sabah güneşiyle
beslenmek üzere uygun pozisyona getiriliyor.
Hazırlıkların
tamamlanmasıyla alandan çıkış yapıyoruz. Hava bugün son derece açık ve önceki
günlerde olan şiddetli rüzgar yok. Son gün için keyifli bir hava ile birlikte
aracımızın sağlıklı bir şekilde yola devam etmesi tüm ekibi motive ediyor ve
günlerdir süren keyifsizlik bir parça olsun dağılıyor.
Keyifli ve sorunsuz bir
yolculuğun ardından günün sonuna yaklaşırken resmi bitiş noktasına varacak
olmanın heyecanını yaşıyoruz. Şehir merkezinin dışında yani trafiğe dahil
olmadan bir bitiş noktası belirleniyor. Bugün için yarışı o noktada tamamlayıp
yarın yani son gün şehrin içinden geçen özel tura dahil olarak bitiş noktasına
varacak ve kutlamalara katılacağız.
Nihayet beklenen an
geliyor ve yarışın tamamlanış noktasına varıyoruz. Yine o güzel pembe işaret
spreyimiz bu defa günü değil bitişi işaretliyor. Tüm ekip buruk da olsa büyük
mutluluk içindeyiz.
Ekipte büyük coşku
yaşanıyor, yaşanan onca şeyin yarattığı etki en çok bu anlarda etkisini
gösteriyor ve büyük bir duygu patlaması yaşanıyor. Ertesi gün tam bu noktadan
kutlamalara katılmak için hareket etmek üzere aracımızı kamyona yüklüyoruz.
Bize eşlik eden gözlemcilerimizi de kalacakları yere bıraktıktan sonra bu ve
bundan sonraki gecelerimizi geçireceğimiz Adelaide’daki hostelimize gidiyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder